EEN VALSE NAAM.

Geschreven door Ilse Velle

Wanneer er gecommuniceerd word met spirit noemen we dat Mediumschap. Een woord spelling die wij allen kennen.

Het woord medium kan van alles op roepen;

Ga jij naar een medium? Wat ga je daar doen? Denk je dat ze alles weten? Waar ben je naar op zoek? Je gaat er naar leven! Ik vertrouw ze niet. Ze voorspellen de toekomst. Ze zijn eng.

Alleen dus al bij het woord medium, hebben vele mensen bepaalde ideeën. Zo ervaarde ik dat ook van de week met een consult.

Ik deed open, en daar stond een vrouw. Haar gezicht was rood en in haar nek zag ik rode vlekken. Kom binnen zei ik. Maak het jezelf gemakkelijk. Mag ik eerst naar het toilet? Ja natuurlijk mag je dat.

Wil je een kopje koffie, thee of een glaasje water, dan maak ik dat ondertussen klaar voor je. Doe maar thee, zei ze. Alles had ik klaargezet, muziekje aan, een brandend kaarsje, en een heerlijk geurtje wat de ruimte aangenamer maakt. Geen wierook, want dat schijnt slecht voor de gezondheid te zijn, en niet iedereen kan daar tegen.

Zo, is dit de eerste keer dat je bij een medium komt? Ze knikte. Ik heb het idee dat je best nerveus bent. De tranen vlogen gelijk over haar wangen. Ja dit is de eerste keer. Ik zat al een tijdje in de auto, en wist eigenlijk niet of ik wel naar binnen moest gaan, eerlijk gezegd ben ik heel erg bang. Bang voor wat ik te horen krijg. Ik heb ook een valse naam opgegeven, want ik wilde niet dat je wist wie ik was.

Geeft niets zei ik, wat voor naam je hebt opgegeven, dat heeft niets met de informatie te maken, die zometeen voor jou doorkomt. Alles is puur met het voelen en doorgeven van, net zo puur als wie jij bent.

Hier was wel een geruststelling en uitleg op zijn plaats. Dat deed ik ook, en ik benoemde met klem, mocht het zo zijn, dat het jou teveel wordt, aan wat je aan informatie te horen krijgt, geef het aan, dan nemen we een kleine pauze. En mocht je het toch wel heel erg eng vinden, dan stoppen wij.

Jij hebt dus de regie, is dat oké voor jou? Ja, zei ze. Nadat ik uitleg had gegeven, op een simpele en nuchtere wijze vroeg ik haar,; Vind je het goed als ik begin? Ja doe maar. De eerste tien zinnen waren nog niet gezegd, en haar tranen bleven komen.

Gaat het vroeg ik, is het oké en voelt het goed voor jou? Aangeven he, als je het toch te spannend vind worden. Jazeker dat doe ik, ik geef het aan als het te spannend wordt, ik vind het alleen raar dat je dingen van mij weet.

Ja, als medium en mens ben ik geïnteresseerd in jou. Ik zie jou, ik wil jou levensverhaal voelen, weten wie jij bent, waar je bijvoorbeeld tegenaan loopt, waar je een inzicht in kan gebruiken.

Wist je eigenlijk dat jijzelf heel intuïtief bent?

Dat jij beslist vanuit jouw gevoel?

Ik voel namelijk jou interesse in mensen, in culturen, in hoe ze leven. Dat intrigeert jouw. Je bent ook een wereldreiziger, en je bent al op vele plaatsen geweest over de wereld. Je schrijft er ook over, maakt dagboeken, en fotografeert veel. Je passie is jouw werk geworden. Herken je dat?

Ja, je hebt helemaal gelijk! Het klopt!

Dit raakte haar, en ik zag de passie en interesse omhoog komen.

Ik benoemde haar twee kinderen, haar nieuwe plannen.

En is het jouw tot nu toe meegevallen?

Ja, zei ze.

Nu komt er een ander gedeelte, er is hier iemand speciaal voor jouw, vanuit die wereld die we niet met onze ogen kunnen waarnemen. Het is je moeder. Ze vind het spannend om hier te zijn omdat ze je niet van streek wilt maken. Vind je het goed als ik heel even de stem ben voor jouw moeder?

Ja, dat vind ik goed.

Nou daar komt ie, zei ik.

Er werden herinneringen gedeeld, de vakanties, het vlechten van haar haren, het laatste uitje samen, ook het moment van afscheid nemen.

Het vloeide.

Tot slot zei haar moeder, ik ben blij dat ik dit nog met jouw heb kunnen delen. En door de ketting die jij draagt zijn we altijd verbonden. Ik hou van jou, Anna Maria. En laat ze nou toevallig deze naam hebben. Niet de valse naam die ze opgegeven had, bij het boeken van het consult.

Ik zag de enorme opluchting bij haar.

Het is mij heel erg meegevallen zei ze. Ik ben blij dat ik geweest ben. Je bent ook niet eng. Hahaha, daar moest ik om lachen.

Hier ging het puur om het woord medium, de verhalen die zij daarover had gehoord. De angst en de onwetendheid die haar overmeesterde.

Toch was er iets in haar, iets wat de weg naar mij toe leidde. Een kleine zachte influistering. Iets waar haar ziel naar verlangde. Iets waar wij met onze gedachten niet bij kunnen, toch de ziel het begrijpt.

X Ilse